RK Geloofsgemeenschap
Tarcisius leefde zo rond het jaar 250 na Christus in Rome. De christenen werden in die tijd vervolgd en gedood,
omdat zij de keizer van Rome niet wilden aanbidden als een god.
In de catacomben - lange, donkere gangen - die waren uitgehakt in de rotsen buiten de stad Rome kwamen de christenen
samen om de Heilige Mis te vieren.
Zoals elke nacht was Tarcisius ook nu weer in de catacomben gekomen om de Heilige Mis met de paus te dienen.
Na de mis hielp hij de paus nog met alles op te ruimen. Toen ze klaar waren, zuchtte de paus: “Gisteren is één
van de bewakers van de gevangenis in het geheim bij me geweest. Er zitten vele broeders en zusters in de gevangenis.
En zij willen zo graag de communie ontvangen, voordat ze gedood worden. Bijna alle priesters zijn gevangen. Ik kan
zelf niet gaan want mij herkennen ze direct. Ach wist ik maar een oplossing!”
Tarcisius hoorde dit en zei direct:
“Waarom laat u mij niet gaan, Heilige vader?” “Nee,” zei de paus, “dat is veel te gevaarlijk en trouwens, je bent nog
veel te jong.”
Tarcisius was nog maar 13 jaar. “Maar Vader, ik kom toch ook iedere morgen hier naar toe? En ik ben toch de
enige misdienaar die nog nooit is weg gebleven? Het is trouwens nog vroeg en op straat zal ik toch niemand ontmoeten.”
De paus stemde toe. Hij nam eerbiedig de Heilige Hosties van het altaar, borg ze op in een gouden doosje en hing dat
om de hals van Tarcisius. Hij verborg het onder zijn toga.
Zo ging hij op weg. Maar onderweg kwam hij een groep jongens
tegen uit zijn buurt. Ze renden naar hem toe en begonnen met hem te praten. Al gauw had een van de jongens door dat
Tarcisius iets verborgen hield onder zijn toga.
De jongens begonnen aan hem te trekken en te duwen. Maar Tarcisius beschermde het doosje met de Heilige Hosties.
Nu werden de jongens boos. Ze begonnen hem van alle kanten te slaan. Een van de jongens zag het doosje en wilde het
van Tarcisius afnemen, maar hij hield het stevig vast. De jongens sloegen en trapten hem. Ze werden nu zo razend dat
ze stenen pakten en ermee gingen gooien. Zwaar getroffen viel Tarcisius neer. Plotseling werden de jongens gestoord
door een Romeinse soldaat die langs kwam en zag wat er gebeurde. “Wat moet dat daar?” schreeuwde hij. De jongens vluchtte
verschrikt weg. De soldaat herkende Tarcisius want hij was ook een christen.
Tarcisius gaf hem nu het kostbare doosje met de Heilige Hosties aan de soldaat. Voorzichtig tilde de soldaat Tarcisius op
en droeg hem naar een huis in de buurt waar ook christenen woonden. De jonge Tarcisius stierf aan zijn zware verwondingen.
Hij werd begraven in de catacomben.
Als je nu zijn graf wilt gaan bezoeken in Rome, moet je naar de basiliek Heilige Laurentius buiten de muren. Onder het
hoofdaltaar van deze kerk ligt de diaken Laurentius begraven.
In een klein zijaltaar ligt de Heilige Tarcisius begraven. Er staat een beeld op.
Aan zijn voeten liggen nog de stenen en in zijn handen houdt hij de Heilige
Communie vast, het kostbaarste dat hij wilde beschermen tegen anderen die
niet in Jezus geloofden.......
De kerk viert zijn feest op 15 augustus.
