RK Geloofsgemeenschap                                        

niks

            St.Stephanus - Meppel

 
Geveltekens
                                            ook een uiting van het geloof
 

 

gevelteken Geveltekens zijn houten planken die in bepaalde gebieden van Nederland en Duitsland (saksische omgeving) traditioneel de nok van een zadeldak of een wolfdak versieren. Ze komen zowel voor bij rieten en strooien daken als bij pannendaken.

De oudste vorm, twee gestileerde dierenkoppen, is ontstaan uit het door laten lopen van de windveren. Meestal waren het paardenkoppen, want het paard was het belangrijkste bezit van een boer.

Er werden veelal traditionele vormen gebruikt. Bijvoorbeeld de donderbezem, als symbool tegen de bliksem. Of de levensboom, als symbool voor vruchtbaarheid.
Na de 80-jarige oorlog ontstonden steeds meer verschillen tussen de geveltekens op boerderijen van protestanten en die van katholieken.
De protestantse geveltekens kenden symbolen als: de lelie (reinheid), zonnewielmotief (werd ook door katholieken gebruikt) en abstracte versieringen.
Katholieke geveltekens maakten gebruik van kruis, anker en hart (geloof, hoop en liefde) en kelk, monstrans en halve manen (Maria-symbool)

Het gevelteken hiernaast bestaat uit:
                          een kruis (symbool voor het geloof),
                          twee halve manen (Maria-symbool),
                          het zonnewiel (Christus-symbool)
                          en een anker (symbool van hoop)