RK Geloofsgemeenschap                                        

niks

            St.Stephanus - Meppel

 
Parochievicaris César Cortés
 

Mag ik me aan u voorstellen?

Mijn naam is César Cortés, 37 jaar, geboren te Comayagua, in Honduras. Ik ben een priester van het Bisdom Roermond. In 2007 ben ik -door loting- naar Nederland gezonden naar het Internationaal, diocesaan, missionair grootseminarie Redemptoris Mater van het Bisdom Roermond.

Na mijn aankomst in Nederland in mei 2008 begon ik aan de studies van Filosofie en Theologie in het Grootseminarie Rolduc te Kerkrade.
Bij de afronding van mijn studies ben ik op missie gezonden naar Israël waar ik drie jaar doorbracht in Jeruzalem en in Galilea, en in 2018 kwam ik terug naar Nederland om diaken gewijd te worden in de kathedraal van Roermond. Op 15 juni 2019 ben ik tot priester gewijd door de bisschop van Bisdom Roermond monseigneur Harrie Smeets en ging werken als kapelaan in de parochie federatie Roermond Noord-Oost.

Ik ben de oudste van een gezin met vijftien kinderen. Tot mijn dertiende levensjaar waren we met zes kinderen. In 1997 stierf mijn moeder en door de moeilijke situatie in mijn land kon mijn vader ons niet grootbrengen. We maakten deel uit van gemeenschappen van de Neocatechumenale Weg (Dit is een weg van christelijke initiatie tot verdieping van het geloof en herontdekking van de genaden van het doopsel) en werden op ongelofelijke manier gesteund door andere leden. Er bleek zelfs een echtpaar bereid om ons in hun gezin op te nemen. Terwijl ze zelf al vijf kinderen hadden!
Eén maand na het overlijden van mijn moeder bleek in dat gezin onze toekomst te liggen. Een gezin dat in de jaren daarna nog met vier broers werd uitgebreid!

Ik heb echt de zin van mijn leven in de kerk gevonden, want door alles wat ik meemaakte in mijn jongere jaren ben ik boos geworden op allen en op alles. Daarom besloot ik mijn eigen weg te gaan om te zoeken naar gerechtigheid en rechtvaardigheid. Maar op die weg heb ik fouten gemaakt, veel fouten… Tot mijn verbazing en later grote vreugde werd mij de zondigheid niet aangerekend. De kerkelijke gemeenschap veroordeelde mij niet, binnen de schoot van het gezin bleef ik altijd welkom. De liefde van God die ik binnen die gemeenschap en dat gezin voelde, voelde als een warme deken die de kilte in mijn hart op den duur verdreef.

In 2006 voelde ik heel sterk de roeping van God voor het priesterschap en na begeleiding werd ik naar het Groot seminarie Redemptoris Mater van het Bisdom Roermond gezonden en hier priester geworden voor de universele kerk.